Aan het eind van een slingerweggetje in het buitengebied van Beckum staat de boerderij van Hermien, Philip en zoon Johan Ragbourn. Nadat er de afgelopen jaren veel is geïnvesteerd in het melkveebedriif wordt nu een monumentale bakspieker verbouwd tot woonhuis. Door de investeringen is erve Asbroek klaar voor de toekomst: “We hebben steeds met de race meegedaan.”

Erve Asbroek ligt prachtig aan de Wolfkaterbeek. Wandel- en fietsroutes lopen pal langs de boerderij. “We vinden het ook echt een mooie plek om te wonen”, zegt Hermien Ragbourn. Behalve fraai gelegen heeft het ook een lange historie. Erve Asbroek wordt eind veertiende eeuw voor het eerst genoemd in de leenregisters van de bisschop van Utrecht, Johan ll van Raesfelt van Twickelo kocht de boerderij in L628 en sindsdien behoort het tot het landgoed Twickel. Net als andere Twickelboerderijen is erve Asbroek halverwege de negentiende eeuw versteend. De lemen wanden zijn vervangen door stenen muren en boven de niendeur is een sluitsteen met het jaartal 1845 geplaatst.
ln de keuken, met de twee jonge kinderen van dochter Marieke in de nabijheid, vertelt Hermien hoe zij en echtgenoot Philip op deze boerderij zijn gekomen. Hermien was als kind uit een groot gezin veel bij haar oom en tante Loohuis, destijds de bewoners van erve Asbroek. Zij hadden zelf geen kinderen. “Philip kwam uit Enschede en had een timmeropleiding, maar was ook altijd op de boer te vinden. Het was niet meer dan logisch dat wij samen de boerderij zouden gaan doen. Philip ging een agrarische opleiding volgen om de nodige kennis te vergaren. Hermien kijkt met plezier terug op die periode. “We hebben het werk altijd echt samen gedaan “. Mijn oom en tante dachten ook erg mee over de toekomst van het bedrijf.  “Eerst zaten we samen in de maatschap, en in 1989 hebben wij het overgenomen.” De afgelopen decennia is er op en rond erve Asbroek veel geïnvesteerd. Zo is er in 1977 een ligboxenstal gebouwd, voor de destijds 25 koeien. Toen was het nog een gecombineerd bedrijf met varkens erbij. De varkens zijn alweer heel wat jaren weg, destijds ingeruild voor melkquotum, zodat er meer koeien gehouden konden worden. Momenteel zijn er 85 koeien. ln 2014 is een tweede ligboxenstal gebouwd en in 2018 zijn twee melkrobots aangeschaft. De techniek heeft het boerenwerk fysiek lichter gemaakt, zo is de ervaring op erve Asbroek, maar daar staat tegenover dat het door de regelgeving weer een stuk ingewikkelder is geworden. ln de loop van de komende jaren wil de familie Ragbourn groeien naar maximaal 120 koeien. Maar, zo zegt philip: “We kopen daarvoor steeds wat fosfaatrecht bij, voor de rest is het bedrijf ingesteld op dat aantal. Alleen weet je nooit wat er nog gaat veranderen oil gebied van de wet- en regelgeving. Dat maakt het lastig vooruit te kijken.”
“Het is mooi dat je eigen baas bent maar het is ook hard werken”, zegt Hermien. “Je moet altijd heel consequent zijn. Als het warm is staan we om vijf uur op om de koeien naar buiten te doen. Als het de koeien te warm wordt gaan ze zelf weer naar binnen, waar het in de nieuwe ligboxenstal een stuk aangenamer is. Door de melkrobots kunnen we de koeien heel eenvoudig via de mobiele telefoon in de gaten houden. Natuurlijk of de koe langs de melkrobot is geweest, maar ook de temperatuur en eventuele onrust. Dat kunnen signalen zijn dat er iets aan de hand is. Als de koeien na de winter voor het eerst weer naar buiten gaan klopt er trouwens niks van, dan zijn ze gewoon door het dolle heen!”
Naast de boerderij staat een voormalige bakspieker. Het gebouw waarin vroeger brood werd gebakken, wordt momenteel opgeknapt en verbouwd tot woonhuis. Dat was aanvankelijk niet de bedoeling. “Het had van ons ook wel gesloopt mogen worden”, bekennen Philip en Hermien. Maar de gemeente en Twickel stonden dat niet toe wegens de monumentale status van de voorgevel. Het is onbekend van wanneer de bakspieker dateert maar dat is zeker al enkele eeuwen, mogelijk de 4e eeuw, net als de oorspronkelijke boerderij. Vanuit het pact van Twickel kon subsidie worden vrijgemaakt om de monumentale delen van de bakspieker in ere te herstellen. “Een hele klus”, vertelt Philip enthousiast. “Een gespecialiseerde aannemer heeft de voorgevel, die om dreigde te vallen, onder handen genomen. Bij de zijkant ontbraken wat stenen, dus we moesten flink zoeken naar soortgelijke bakstenen. Het is wel heel mooi geworden.” De gebinten van de bakspieker zijn grotendeels nog goed, slechts een aantal balken werd vervangen en deels werd er gerenoveerd. Aan de achterkant en aan een van de zijkanten is een grote pui aangebracht. Van binnen moet er nog heel wat werk worden verzet. Dat gebeurt zoveel mogelijk door Philip, met hulp van zonen Johan en Richard, die timmerman is. Johan werkt naast het werk op de boerderij drie dagen per week bij een landbouw mechanisatie bedrijf. Als de bakspieker klaar is (“dat duurt nog wel een jaar ofzo”) gaan Philip en Hermien daar wonen en betrekt Johan het woonhuis in de boerderij.
Het is de bedoeling dat Johan het agrarische bedrijf gaat overnemen. Door alle investeringen zeggen de Ragbourns klaar te zijn voor de toekomst. Hermien noemt het ‘een race waar aan is meegedaan” De hoeveelheid grond, zo’n 10 hectare waar gras en mais op wordt verbouwd, is voldoende om de koeien van voer te voorzien. Een aantal jaren geleden konden Philip en Hermien er grond bij pachten: “Twickel wilde langs de beek meer grond omzetten in natuur, maar daar was met vier pachters te weinig ruimte voor. Twee pachters werden, na overleg, uitgeplaatst naar Drenthe waar Twickelgrond kocht. Een deelvan de vrijgekomen grond werd natuur, een deel konden wij en de andere buren erbij pachten.”
Grotendeels is de grond in vaste pacht, een aantal percelen is in losse pacht uitgegeven waarbij de looptijd van de pachtperiode korter is. Op die percelen heeft Twickel bomen geplant. Hoofdschuddend zegt Philip: “lk begrijp wel dat de belangen anders zijn, maar dat is nou zo’n besluit waar ik als boer niet veel begrip voor kan hebben. ln het algemeen is de samenwerking met Twickel wel goed, hoor. Als er iets is kunnen we met elkaar in overleg en komt het meestal wel goed. Bij bepaalde besluiten of vergunningen heb je te maken met de gemeente als derde partij, dat maakt het wat ingewikkelder. Bijvoorbeeld toen we de tweede ligboxenstal wilden bouwen met een wolfskap erop. Zo’n plan moet dan zowel langs Twickel als de gemeente, waarbij de gemeente het plan afkeurde. Uiteindelijk bouwden we een andere type stalen kwam het gelukkig wel goed!”

De familie Ragbourn deed in 2019 mee aan de Twentse evendag. Een mooie dag en een Twentse boerderij met bakspieker om trots op te zijn.

Fotografie: Marieke van Zanten

• Type boerderij: Hallehuistype
• Aanwezige uitbouwen:
• Dakvorm: zadeldak nmet wolfseind
• Buurtschap: Beckum\Oele
• Bouwjaar: 1845
• Straatnaam: Wolfkaterweg
• Huisnummer: 76
• Postcode: 7554PN
• Plaats: Hengelo
• Lengtegraad:
• Breedtegraad: